GÖNÜL
BEYT
İlâhî hakikat ve sırların tecelli ettiği yer olan kalp anlamında tasavvuf terimi.
AKIL
İnsanı diğer canlılardan ayıran ve onu sorumlu kılan temyiz gücü, düşünme ve anlama melekesi.
AKL-ı SELÎM
Hüküm ve kararlarında doğruyu yanlıştan, iyiyi kötüden ayıran akıl, sağduyu.
RUH
İnsanın hayatiyetini sağlayan, idrak edici ve bilici unsuru.
NEFİS
İnsanın özü, kendisi, ilâhî latife, kötü huyların ve süflî arzuların kaynağı anlamında bir terim.
LETÂİF-i HAMSE
Nakşibendî-Müceddidiyye ve Hâlidiyye tarikatlarında seyrüsülûk usulü.
ŞAKK-ı SADR
Hz. Peygamber’in göğsünün melekler tarafından açılıp kalbinin üstün niteliklerle bezenmesini ifade eden tabir.
İLHAM
Feyiz yoluyla insanın kalbine ulaştırılan bilgi.
KEŞF
Aklın ve duyuların yetersiz kaldığı ilâhiyyât konularında doğrudan bilgi edinme yolu anlamında bir tasavvuf terimi.
GAYN
Zaman zaman kalbi örten mânevî perde anlamında tasavvuf terimi.
ARŞ
Mutasavvıflara göre ilk ve en geniş varlık mertebesi, insân-ı kâmilin kalbi.
ZEVK
Tatma duyusu; keşif ve ilham yoluyla kalbin hakikate erişmesi, bu şekilde kalbe atılan ilâhî bilgi, dinî ve mânevî tecrübe anlamında felsefe ve tasavvuf terimi.
HAVÂTIR
İnsanın iradesi dışında zihnine gelen veya kalpte hissedilen duygu ve düşünceler anlamında bir terim.