Arama - TDV İslâm Ansiklopedisi

x
- "
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 0
- *
- -
- q
- w
- e
- r
- t
- y
- u
- ı
- o
- p
- ğ
- ü
- ,
- a
- s
- d
- f
- g
- h
- j
- k
- l
- ş
- i
- ABC
- z
- x
- c
- v
- b
- n
- m
- ö
- ç
- .
- ABC
- Boşluk
- Sil

Madde Başlıkları (101)

Madde İçerikleri (3757)

Müellifler (1)

Kısaltmalar (0)

mana için 101 madde bulundu.

MÂNA المعنى

Sûret ve şekil karşılığı olarak kullanılan tasavvuf terimi.bk. SÛRET الصورة

MÂNA المعنى

MANAS DESTANI
Kırgızlar’ın millî destanı.

MANASTIR
Bazı dinlerde zâhid din adamlarının cemaat halinde yaşadığı bina veya binalar topluluğu.

MANASTIR

bk. MÜNESTÎR منستيرTunus’un doğu sahilinde tarihî bir şehir.

MANASTIR
Makedonya Cumhuriyeti’nde tarihî bir şehir.

MANASTIRLI İSMÂİL HAKKI
Son devir Osmanlı âlimi.

MANASTIRLI MEHMED RİFAT

bk. MEHMED RİFAT, Manastırlı Osmanlı devlet adamı, oyun yazarı ve dilci.

SAVMAA

bk. MANASTIR; TEKKE

İSMÂİL HAKKI, Manastırlı

bk. MANASTIRLI İSMÂİL HAKKI Son devir Osmanlı âlimi.

MEHMED RİFAT, Manastırlı
Osmanlı devlet adamı, oyun yazarı ve dilci.

MÜTEŞÂBİH المتشابه
Mâna yönünden birden fazla ihtimal taşıdığı için anlaşılmasında güçlük bulunan lafız veya ifade.

SECÂVEND السجاوند

Tilâvet sırasında mâna açısından vakfetmenin gerekli veya isabetsiz olduğu yerleri belirtmek üzere konan işaretlere verilen isim.bk. MUSHAF المصحف

İTİLÂF الائتلاف
Bedî‘ ilminde lafız, mâna ve vezin arasında uygunluk bulunması sanatı.

İLMÂM الإلمام

Şiirde başka şairlerden yapılan mâna intihali.bk. İNTİHAL الانتحال

NAZMÜ’l-KUR’ÂN نظم القرآن
Kur’ân-ı Kerîm’in lafız, mâna ve tertip bakımından insicamlı olduğunu ortaya koyan ilim dalı ve bu alanda yazılan eserlerin ortak adı.

MANTÛK المنطوق
Sözde zikri geçen ve ifade edilen mâna anlamında usûl-i fıkıh terimi.

SIFAT الصفة
Allah’ın insanlarca bilinebilmesi için zâtına nisbet edilen mâna ve mefhumlar anlamında kelâm terimi.

DÎVÂNÜ’l-MEÂNÎ ديوان المعاني
Ebû Hilâl el-Askerî’nin (ö. 400/1009’dan sonra) şiirde konu, mâna ve üslûba dair eseri.

BEYÂN البيان
Mânadaki kapalılığı giderip ona muhatabın anlayacağı biçimde açıklık kazandırmak veya hükümlerin Allah tarafından açıklanış keyfiyetini ifade etmek üzere kullanılan fıkıh usulü terimi.