BAKLÎ
İranlı meşhur sûfî, âlim ve şair.
ABHERÜ’l-ÂŞIKĪN
Rûzbihân-ı Baklî’nin (ö. 606/1209) aşk ve âşıklar hakkında Farsça olarak kaleme aldığı tasavvufî eseri.
ARÂİSÜ’l-BEYÂN
Rûzbihân-ı Baklî’nin (ö. 606/1209) Arapça işârî tefsiri.
ŞERH-i ŞATHİYYÂT
Rûzbihân-ı Baklî’nin (ö. 606/1209) ilk dönem sûfîlerinin şathiyelerine dair eseri.
ISTILÂHÂTÜ’s-SÛFİYYE
Tasavvuf terimlerini açıklayan eserlerin ortak adı.
Eserde incelenen temel konu
MAKAM
Kararlı ve düzenli çabalarla kazanılan ahlâk ilkesi veya sülûkün mertebeleri anlamında bir tasavvuf terimi.
Eserde incelenen temel konu
HAL
İlâhî bir lutuf olarak sâlikin kalbine gelen his ve bunun ruh ve bedenine yansıması anlamında bir tasavvuf terimi.
Eserin temel kaynaklarından
el-LÜMA‘
Ebû Nasr es-Serrâc’ın (ö. 378/988) tasavvufun temel konularına dair eseri.
Eserin kaynak kişisi
EBÛ TÜRÂB en-NAHŞEBÎ
Horasanlı ilk sûfîlerden.
Eserin kaynak kişisi
CÜNEYD-i BAĞDÂDÎ
İlk devir sûfîliğinin en güçlü temsilcilerinden olan meşhur sûfî.
Eserin kaynak kişisi
EBÜ’l-HÜSEYİN en-NÛRÎ
Nûriyye adıyla bilinen tasavvufî bir akımın öncüsü.
Eserin kaynak kişisi
HALLÂC-ı MANSÛR
Tasavvufun gelişmesine önemli katkılarda bulunan ünlü mutasavvıf.
Eserin kaynak kişisi
BÂYEZÎD-i BİSTÂMÎ
İlk büyük mutasavvıflardan.
Eserin kaynak kişisi
MUHÂSİBÎ
İlk sûfîlerden, hadis, kelâm ve tefsir âlimi.
Eserin kaynak kişisi
SERÎ es-SAKATÎ
Bağdatlı ilk sûfîlerden.
Eserin kaynak kişisi
ZÜNNÛN el-MISRÎ
İlk dönem sûfîlerinden.
Eserin kaynak kişisi
ŞİBLÎ, Ebû Bekir
İlk sûfîlerden.