Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
NAZMÜ’l-KUR’ÂNKur’ân-ı Kerîm’in lafız, mâna ve tertip bakımından insicamlı olduğunu ortaya koyan ilim dalı ve bu alanda yazılan eserlerin ortak adı.
NÜZHETÜ’l-ELİBBÂKemâleddin el-Enbârî’nin (ö. 577/1181) Arap dili ve edebiyatı âlimlerine dair biyografik eseri.
ORIENSMilletlerarası Doğu Araştırmaları Cemiyeti tarafından yayımlanan dergi.
RUMMÂNÎArap dili ve belâgatı âlimi, Mu‘tezile kelâmcısı.
SİLKÜ’d-DÜRERMuhammed Halîl el-Murâdî’nin (ö. 1206/1791) XII. (XVIII.) yüzyılın tanınmış kişilerine dair eseri.
SÜKKERÎBasralı şiir ve ahbâr râvisi, dil ve edebiyat âlimi.
ŞERH / 1. Bölümİslâm dünyasında bir eserin daha geniş biçimde açıklanması amacıyla yazılmış kitapları ifade eden bir telif türü.
TAĞYÎRVezin gereği lafzın başka bir şekle dönüştürülmesi anlamında edebiyat terimi.
TA‘KĪDİfadedeki karışıklık ve bozukluk sebebiyle sözün güç anlaşılması mânasında belâgat terimi.
TA‘LÎKĀTİslâm telif geleneğinde bir metnin daha iyi anlaşılabilmesi için sayfa kenarlarına yazılan notlar, bir müellifin bazı görüş ve düşüncelerinin notlar halinde toplandığı eserlerin ortak adı.