MEZHEP
Dinin inanç esaslarını veya amelî hükümlerini anlama ve yorumlama konusunda kendine özgü yaklaşımlara sahip düşünce sistemi; bu yaklaşımlar etrafında meydana gelen ekolleşmenin ürünü olan ilmî ve fikrî birikim.
ASHÂBÜ’t-TAHRÎC
Mezhep imamlarının metot ve görüşlerine bağlı kalarak yeni olaylara çözüm getiren fıkıh âlimleri.
ASHÂBÜ’l-VÜCÛH
Şâfiîler’in müctehidlerle ilgili sınıflandırmalarına göre, mezhep imamının usul ve kaidelerine bağlı kalarak ictihadda bulunan fıkıh âlimleri.
ASHÂBÜ’t-TERCÎH
Mezhep imam ve müctehidlerinin ortaya koydukları görüşlerin dayandığı delilleri değerlendirerek aynı konudaki farklı görüşler arasında tercih yapabilme gücüne sahip fıkıh âlimleri.
İCTİHAD
Nassın lafız ve mânasından hareketle, nassın bulunmadığında da çeşitli istinbat metotları kullanılarak şer‘î hüküm hakkında zannî bilgiye ulaşma çabasının genel adı.
TAKLİD
Hükümdarın egemenliğinin halife tarafından onaylandığını gösteren belge, tayin menşuru.
USÛL-i FIKIH
Fıkhın kaynaklarını ve bunlardan hüküm çıkarma yöntemlerini inceleyen bilim dalı.
FIKIH
İslâm ibadet ve hukuk ilmi.
MENÂT
Hükmün kendisine bağlandığı vasıf, illet anlamında usûl-i fıkıh terimi.
FAKİH
Din bilgini, fıkıh âlimi.