İLLET
Hükmün amacını genellikle gerçekleştirdiği kabul edilen açık ve istikrarlı vasıf anlamında fıkıh usulü terimi.
KIYAS
Bilinenden hareketle bilinmeyene ulaşmayı ifade eden mantık, fıkıh ve dil bilimi terimi.
GĀİYYET
Varlık ve hadiselerin ilâhî hikmet ve inâyet uyarınca kozmik düzeni gerçekleştirmeye yönelik bir gayeye sahip olduğunu savunan doktrin.
İLLİYYET
Her hadisenin bir sebebi olduğunu ifade eden felsefe ve kelâm terimi.
DEBÛSÎ
Hilâf ilminin kurucusu kabul edilen Hanefî fakihi.
MENÂT
Hükmün kendisine bağlandığı vasıf, illet anlamında usûl-i fıkıh terimi.
ŞİFÂÜ’l-GALÎL
Gazzâlî’nin (ö. 505/1111) illet nazariyesine dair fıkıh usulü eseri.