AHFEŞ ed-DIMAŞKĪ - TDV İslâm Ansiklopedisi

AHFEŞ ed-DIMAŞKĪ

الأخفش الدمشقي
Müellif: EMİN IŞIK
AHFEŞ ed-DIMAŞKĪ
Müellif: EMİN IŞIK
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1988
Erişim Tarihi: 12.12.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/ahfes-ed-dimaski
EMİN IŞIK, "AHFEŞ ed-DIMAŞKĪ", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ahfes-ed-dimaski (12.12.2024).
Kopyalama metni

201 (816) yılında doğdu. Kıraati arz ve semâ yoluyla Abdullah b. Zekvân ve Hişâm b. Ammâr’dan öğrendi. Ebû Müshir el-Gassânî ile Sellâm b. Süleyman el-Medâinî’den hadis rivayet etti. Şam’da yaşadı ve uzun süre Bâbülcâbiye’de “şeyhü’l-kurrâ” unvanı ile kıraat öğretti. Bundan dolayı Ahfeşü Bâbilcâbiye diye anıldı. Arap dili ve edebiyatında özellikle kırâat-i seb‘a ve garîbü’l-Kur’ân konularında derin bilgi sahibiydi. Kıraat imamı İbn Âmir’in râvisi İbn Zekvân tarikinin en önde gelen mümessillerinden biri olup Şam’da ahfeş lakabıyla anılanların da sonuncusudur.

Kendisinden kıraat öğrenen ve rivayette bulunanlar arasında, başta Muhammed b. Nusayr b. Ca‘fer b. Ebû Hamza olmak üzere, İbrâhim b. Abdürrezzâk, İbn Şenebûz, Muhammed b. Nasr el-Ahrem, Ebü’l-Hasan b. Esrem, Ebû Bekir b. Futays, Ebü’l-Kāsım et-Taberânî, İbnü’n-Nâsih, İbn Zekvân el-Ba‘lebekkî ve Ebû Bekir en-Nakkāş gibi âlimler anılabilir.

Kaynaklarda kıraat ve Arap dili konularında eserleri olduğu kaydedilmekte ise de bugüne kadar bunlara rastlamak mümkün olmamıştır.


BİBLİYOGRAFYA

, XIX, 263.

Zehebî, Maʿrifetü’l-ḳurrâʾ, Kahire 1969, I, 200.

a.mlf., , XIII, 566.

, II, 347.

, II, 320.

, II, 347.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul’da basılan 1. cildinde, 525 numaralı sayfada yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER