AHFEŞ el-EKBER - TDV İslâm Ansiklopedisi

AHFEŞ el-EKBER

الأخفش الأكبر
Müellif: İNCİ KOÇAK
AHFEŞ el-EKBER
Müellif: İNCİ KOÇAK
Web Sitesi: TDV İslâm Ansiklopedisi
Yayımcı: TDV İslâm Araştırmaları Merkezi
Baskı Tarihi: 1988
Erişim Tarihi: 11.12.2024
Web Adresi:
https://islamansiklopedisi.org.tr/ahfes-el-ekber
İNCİ KOÇAK, "AHFEŞ el-EKBER", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ahfes-el-ekber (11.12.2024).
Kopyalama metni

Kays b. Sa‘lebe oğullarının âzatlısıdır. Ahfeş lakabıyla tanınan dilcilerin ilki olduğu için “yaşça en büyük” anlamında el-Ekber sıfatıyla anıldı. Ebû Amr b. Alâ’dan ders aldı. Kendisinden de Sîbeveyhi, Kisâî, Îsâ b. Ömer, Yûnus b. Habîb ve Ebû Ubeyde Ma‘mer b. Müsennâ ders aldılar. Kaynaklarda müttaki ve sözüne güvenilir bir âlim olarak zikredilen Ahfeş’in Arap diline en büyük hizmeti, bedevî kabileler arasında dolaşarak lehçe araştırmaları ve derlemeler yapmış olmasıdır. Arap edebiyatında, kasideleri bir bütün olarak şerhetme geleneği yerine, her bir beyti ayrı ayrı ele alıp şerhetme yeniliği Ahfeş el-Ekber’e nisbet edilmekle beraber kaynaklarda herhangi bir eserinden söz edilmemektedir.


BİBLİYOGRAFYA

Ebû Saîd es-Sîrâfî, Aḫbârü’n-naḥviyyîne’l-Baṣriyyîn (nşr. F. Krenkow), Beyrut 1936, s. 40, 48, 52.

, II, 157-158.

, III, 301.

, II, 86-87.

, II, 74.

Tâhâ er-Râvî, Târîḫu ʿulûmi’l-luġati’l-ʿArabiyye, Bağdad 1949, s. 79.

, IX, 48-49.

, II, 118-119.

Brockelmann, “Ahfeş”, , I, 156.

a.mlf. – Ch. Pellat, “al-Ak̲h̲fas̲h̲”, , I, 331.

Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul’da basılan 1. cildinde, 525 numaralı sayfada yer almıştır. Matbu nüshayı pdf dosyası olarak indirmek için tıklayınız.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER