HULEFÂ-yi RÂŞİDÎN
Hz. Peygamber’den sonraki ilk dört halife (632-661).
EBÛ TÜRÂB
Hz. Ali’nin lakabı.
Hanımı
FÂTIMA
Hz. Peygamber’in soyunu devam ettiren kızı.
Babası
EBÛ TÂLİB
Hz. Peygamber’in amcası.
HASAN
Hz. Peygamber’in torunu, Hz. Fâtıma ile Hz. Ali’nin büyük oğlu.
HÜSEYİN
Hz. Peygamber’in torunu, Hz. Fâtıma ile Hz. Ali’nin küçük oğlu, Kerbelâ şehidi.
MUHAMMED b. HANEFİYYE
Hz. Ali’nin Havle bint Ca‘fer el-Hanefiyye isimli hanımından doğan oğlu.
ALİ EVLÂDI
Hz. Ali’nin çocukları ve torunları.
CEMEL VAK‘ASI
Hz. Ali ile Hz. Âişe arasında cereyan eden savaş (36/656).
SIFFÎN SAVAŞI
Halife Hz. Ali ile Muâviye b. Ebû Süfyân arasında yapılan savaş (37/657).
Kendisinin de aralarında bulunduğu zümre
AŞERE-i MÜBEŞŞERE
Hz. Peygamber tarafından cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine müjdelenen on sahâbî.
KERREMALLAHU VECHEH
Hz. Ali için kullanılan “Allah yüzünü ak etsin” anlamında bir dua ve saygı sözü.
HAYDAR
Hz. Ali’nin lakabı.
ZÜLFİKAR
Resûl-i Ekrem’in Hz. Ali’ye verdiği meşhur kılıç.
FÂTIMA bint ESED
Hz. Ali’nin annesi, sahâbî.
ÜMMÜ KÜLSÛM bint ALİ
Hz. Peygamber’in torunu, Hz. Fâtıma ile Hz. Ali’nin kızı.
ZEYNEB bint ALİ
Hz. Ali ile Fâtıma’nın en büyük kızları.
MUHASSİN b. ALİ b. EBÛ TÂLİB
Hz. Ali’nin Fâtıma’dan olan, anne karnında veya küçük yaşta öldüğü belirtilen oğlu.
Kardeşi
CA‘FER b. EBÛ TÂLİB
Hz. Peygamber’in amcasının oğlu, Mûte Savaşı kumandanlarından, sahâbî.
AKĪL b. EBÛ TÂLİB
Hz. Ali’nin büyük kardeşi.
ÜMMÜ HÂNÎ
Hz. Ali’nin kız kardeşi, sahâbî.
NEHCÜ’l-BELÂGA
Şerîf er-Radî (ö. 406/1015) tarafından derlenen ve Hz. Ali’ye nisbet edilen çeşitli metinlerden oluşmuş antoloji.
GADÎR-i HUM
Hz. Ali’nin imâmeti açısından Şiî gruplar nezdinde tarihî önem taşıyan yer.
ALEVİYYE
Hz. Ali’ye nisbet edilen bir tarikat.
ALEVÎ
Hz. Ali’ye bağlılık noktasında birleşen çeşitli dinî ve siyasî gruplar için kullanılan bir terim.
EŞTER
Hz. Ali’nin sadık taraftarı olan meşhur Arap cengâveri.
EBÛ MÛSÂ el-EŞ‘ARÎ
Hakem Vak‘ası’nda Hz. Ali’yi temsil eden fakih sahâbî.
Kaleme aldığı antlaşma
HUDEYBİYE ANTLAŞMASI
Mekkeli müşriklerin Medine İslâm Devleti’ni resmen tanıdıklarını gösteren belgeyi imzaladıkları barış antlaşması (6/628).
ABDULLAH b. CA‘FER b. EBÛ TÂLİB
Hz. Ali’nin yeğeni ve Habeşistan’da doğan ilk sahâbî.
HUCR b. ADÎ
Hz. Ali taraftarlığı sebebiyle Muâviye döneminde öldürülen sahâbî.
ŞÎA
Hz. Peygamber’in vefatından sonra devlet yönetiminin Hz. Ali’ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu düşüncesi etrafında birleşen çeşitli grupların ortak adı.
Muarızı sahâbî
MUÂVİYE b. EBÛ SÜFYÂN
Sahâbî, Emevî hilâfetinin kurucusu (661-680).
Mücadele ettiği zümre
HÂRİCÎLER
Dinî ve siyasî konulardaki aşırı görüşleri ve faaliyetleriyle tanınan fırka.
İBN MÜLCEM
Hz. Ali’nin katili.
NÂSIBE
Şîa’nın Hz. Ali taraftarlarına düşmanlık besleyenler için kullandığı bir tabir.