Kötü huy ve vasıflarından arınan sâlikin iyi huy ve vasıflar edinmesi, kendisinden fâni olup Hak ile beraber olması anlamına gelen bir tasavvuf terimi.bk. FENÂ الفناء
BEKĀ البقاء Allah’ın varlığının sonsuzluğunu ifade eden kelâm terimi.
Ebü’l-Bekā er-Rundî’nin (ö. 684/1285), Endülüs’ün büyük bir kısmının müslümanların elinden çıkıp hıristiyanların hâkimiyetine girmesi dolayısıyla yazdığı mersiyesi.bk. EBÜ’l-BEKĀ er-RUNDÎ أبو البقاء الرندي
Fenâ ve bekā konularındaki fikirleriyle tanınan Ebû Saîd el-Harrâz’a (ö. 277/890 [?]) nisbet edilen bir tarikat.bk. EBÛ SAÎD el-HARRÂZ أبو سعيد الخرّاز
MÜCERRED المجرّد Bekâr yaşamayı tercih eden sâlik anlamında tasavvuf ve tarikat terimi.
A‘ZEB الأعزب Daha iyi bir dinî hayat yaşamak gayesiyle bekârlığı evliliğe tercih eden erkek.