https://islamansiklopedisi.org.tr/ebu-amir-el-akadi
Benî Kays kabilesinden Akadîler’le olan yakın ilgisi sebebiyle Kaysî ve Akadî nisbeleriyle anılır. Kurre b. Hâlid, Şu‘be b. Haccâc, Mâlik b. Enes gibi hocalardan hadis öğrendi. Ali b. Medînî, Ebû Hayseme Züheyr b. Harb, İshak b. Râhûye ve Ahmed b. Hanbel gibi muhaddisler de kendisine talebelik ettiler.
Ebû Âmir Basra’nın güvenilir hadis hâfızlarından biriydi. Ahmed b. Hanbel, hadis tahsili için Basra’ya giden bir talebeye Ebû Âmir’den faydalanmasını tavsiye etmişti. Yahyâ b. Maîn ile Ebû Hâtim er-Râzî onu sadûk, diğer muhaddisler ise sika olarak değerlendirirler. Rivayet ettiği pek çok hadisten bazılarına Kütüb-i Sitte’de yer verilmiştir. Ebû Bekir eş-Şâfiî’nin (ö. 354/965) rivayetlerinden İbn Gaylân’ın derlediği el-Ġaylâniyyât’ta da Ebû Âmir’in rivayetleri âlî senedlerle zikredilmiştir.
Ebû Âmir el-Akadî 204 (819-20) yılında Basra’da vefat etmiştir. 205’te (820-21) vefat ettiği de kaydedilmektedir.
BİBLİYOGRAFYA
İbn Sa‘d, eṭ-Ṭabaḳāt, VII, 299.
Buhârî, et-Târîḫu’l-kebîr, V, 425.
a.mlf., et-Târîḫu’ṣ-ṣaġīr, II, 304.
İbn Kuteybe, el-Maʿârif (Ukkâşe), s. 521.
İbn Ebû Hâtim, el-Cerḥ ve’t-taʿdîl, V, 359-360.
Zehebî, Aʿlâmü’n-nübelâʾ, IX, 469-471.
a.mlf., Teẕkiretü’l-ḥuffâẓ, I, 347-348.
İbn Hacer, Tehẕîbü’t-Tehẕîb, VI, 409-410.
Süyûtî, Ṭabaḳātü’l-ḥuffâẓ (Ömer), s. 144.
İbnü’l-İmâd, Şeẕerât, II, 14.
