PEYGAMBER
Allah’tan vahiy yoluyla aldığı bilgileri ve emirleri tebliğ etmek, muhataplarını hak dine çağırmakla görevlendirilen yüksek vasıflı kimse.
NÜBÜVVET
Allah ile insanlar arasında dünya ve âhiretle ilgili ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla yapılan elçilik görevi.
İSMETÜ’l-ENBİYÂ
Peygamberlerin günah işlemekten korunmuş olduklarını kanıtlamak amacıyla yazılan eserlerin ortak adı.
Konu hakkında yazılmış bir eser
el-MÜNTEKĀ
Nûreddin es-Sâbûnî’nin (ö. 580/1184) peygamberlerin günahtan korunmuşluğuna dair eseri.
ZELLE
Mükellefin kastı olmadan yaptığı, ilâhî iradeye aykırı fiil.
HIFZ
Allah’ın, velî kullarını günahta ısrar etmekten koruması anlamında tasavvuf terimi.
ÇÂRDEH MA‘SÛM-i PÂK
İsnâaşeriyye Şiîleri’nin hata ve günahtan münezzeh olduğuna inandıkları on dört kişiyi ifade eden bir tabir.
GARÂNÎK
Mekkeli müşriklerce put anlamında kullanılan ve bazı rivayetlere göre şeytanın Kur’an âyetleri arasında göstermeye çalıştığı metinde geçen bir kelime.
İSRÂİLİYAT
Yahudilik ve Hıristiyanlık’tan İslâm kaynaklarına geçtiği kabul edilen bilgiler için kullanılan terim.
İSMET
Dinî ve hukukî koruma, dokunulmazlık anlamında fıkıh terimi.