TABLHÂNE
İslâm devletlerinde askerî-resmî mûsiki takımı ve teşkilâtı.
MUZIKA-yi HÜMÂYUN
Osmanlılar’da mehterhânenin yerine kurulan saray bando ve orkestrası; buna icracı yetiştirmek ve Türk mûsikisi öğretimi vermek amacıyla oluşturulan kuruluş.
İcra ettiği uygulama
NEVBET
Ortaçağ Türk ve İslâm devletlerinde hükümdarlık alâmetlerinden biri.
KÖS
Daha çok Osmanlı mehter mûsikisinde kullanılan büyük ebatta vurmalı çalgı.
ÇEVGÂN
Osmanlı mehter mûsikisinde kullanılan sarsmalı bir çalgı.
Mehter usulleri hakkında yazılı literatürde ilk bilgileri veren şahıs
ABDÜLAZİZ EFENDİ, Hekimbaşı
Türk tıp bilgini, şair ve bestekâr.
Osmanlı son döneminde mehteri yeniden faaliyete geçiren şahıs
AHMED MUHTAR PAŞA, Ferik
Askerî okullardaki hocalığı ve topçuluğa dair eserleriyle tanınan Osmanlı paşası, Askerî Müze’nin kurucusu.
Mehter mûsikisinin önde gelen bestekârlarından
İBRÂHİM AĞA
Türk saz eserleri bestekârı.
Ortaya çıkışına yol açtığı kavram
ALATURKA
Önceleri yalnız mûsikide, daha sonra başka alanlarda da kullanılan bir terim.
Çoğunlukla mehter mûsikisinde kullanılan mûsiki usulü
CENG-i HARBÎ
Türk mûsikisi usullerinden.
Mehterde kullanılan vurmalı çalgı
DAVUL
Mehterde kullanılan vurmalı çalgı
ZİL
Bir mûsiki aleti.
Mehterde kullanılan nefesli çalgı
ZURNA
Türk mûsikisinde nefesli bir saz.
Mehterde kullanılan nefesli çalgı
NEFÎR
Bir nefesli çalgı.
Mehterde kullanılan vurmalı çalgı
NAKKĀRE
Vurmalı bir çalgı.