MELEKÛT
Kâinat üzerindeki ilâhî güç ve hâkimiyeti ifade eden bir terim.
GAYB
Akıl ve duyular yoluyla hakkında bilgi edinilemeyen varlık alanı.
HAZARÂT-ı HAMS
Mutasavvıfların, varlığın beş küllî mertebesini ifade etmek için kullandıkları bir tasavvuf terimi.
BEYZÂ
Allah’tan ilk feyezan eden varlık olan akl-ı evvel veya melekût âlemi anlamında kullanılan tasavvuf terimi.
CEBERÛT
Mülk ile melekût âlemleri arasında veya melekût âleminin üstünde zaruretin hüküm sürdüğü âlem; Allah’ın zâtı, azamet ve celâl sıfatı.
MÜLK
Maddî âlemin bütünü ve bunun üzerindeki hükümranlık anlamında Allah’a ve insanlara nisbet edilen bir kavram.
NÂSÛT
İnsanın beşerî ve cismanî yönünü ifade eden bir tasavvuf terimi.
ŞEHÂDET ÂLEMİ
Duyularla idrak edilen varlıklar dünyası anlamında bir terim.
HAZRET
İlâhî veya kevnî herhangi bir hakikat ve bunun âlemdeki tecellileri anlamında bir tasavvuf terimi.
VAHDET-i VÜCÛD
Varlığın birliği ve varlıkta birlik anlamında bir tasavvuf terimi; bu bağlamda Tanrı, âlem ve insan ilişkilerini açıklayan düşünce sistemi.
İNSÂN-ı KÂMİL
Allah’ın her mertebedeki tecellilerine mazhar olan insan anlamında tasavvuf terimi.
AMÂ
Mutasavvıfların vâhidiyyet veya ahadiyyet hazretlerini (mertebe) ifade etmek için kullandıkları bir tasavvuf terimi.
ARŞ
Mutasavvıflara göre ilk ve en geniş varlık mertebesi, insân-ı kâmilin kalbi.
TECELLÎ
Hakk’ın varlığının çeşitli mertebelerde zuhur etmesi, sâlikin keşf yoluyla bu zuhuru idrak etmesi anlamında tasavvuf terimi.