Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
DÎN-i KAYYİMGerçekliğini ve etkinliğini daima koruyan dosdoğru din anlamında bir tabir.
ed-DÜRRETÜ’l-FÂHİREGazzâlî’nin (ö. 505/1111) ölüm, kabir hayatı ve âhiret hallerine dair eseri.
el-EMÂLÎAli b. Osman el-Ûşî’nin (ö. 575/1179 [?]) Mâtürîdiyye akaidine dair manzum risâlesi.
FERÂİDÜ’l-FEVÂİDOsmanlı âlimlerinden Kadızâde Ahmed b. Mehmed Emin’in (ö. 1197/1783) iman esaslarına dair eseri.
HÂRİKULÂDE / 1. BölümAlışılmışın dışında tabiattaki işleyişi belirli zamanlarda bozan tabiat üstü olaylar için kullanılan terim.
el-HAS ale’l-BAHSEbü’l-Hasan el-Eş‘arî’nin (ö. 324/935-36) kelâm metodunu savunduğu eseri.
el-İNSÂFBâkıllânî’nin (ö. 403/1013) kelâma dair eseri.
İSBÂT-ı VÂCİBAllah’ın varlığını kanıtlama anlamında kelâm ve felsefe terimi.
MEBDE ve MEÂDVarlığın nasıl başladığı ve sonunun neye varacağı konusuyla ilgili tabir ve bu konuda yazılan eserlerin ortak adı.
MUHAMMED ABDUHMısırlı İslâm düşünürü, yenilik hareketinin öncülerinden.
MÜLKMaddî âlemin bütünü ve bunun üzerindeki hükümranlık anlamında Allah’a ve insanlara nisbet edilen bir kavram.
REŞÎD RIZÂÇağdaş İslâm düşüncesinin öncülerinden, ıslahatçı âlim.
SELEFİYYEİtikadî konularda Kur’an ve Sünnet’in lafzına bağlı olan ve te’vili kabul etmeyen ekol.
ŞİÂRAllah’a kulluk etmeye vesile olan, saygı gösterilmesi ve korunması gereken belli ibadet, işaret ve semboller anlamında terim.
YENİ İLM-i KELÂMİsmail Hakkı İzmirli’nin (ö. 1946) yeni kelâm hareketiyle özdeşleşen eseri.
ZEMMÜ’l-KELÂMKelâm yöntemini ve kelâmcıları eleştiren eserlerin ortak adı ve Hâce Abdullah-ı Herevî’nin (ö. 481/1089) bu konudaki eseri.