Konya’da doğdu (1939). Konya İmam Hatip Okulu’ndan (1958), Konya Lisesi’nden (1960) ve İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü’nden (1963) mezun oldu. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde “Ebû Hanife: Hayatı ve İslâm Fıkhındaki Yeri” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı (danışman: Prof.Dr. Salih Akdemir, 1986). “İslâm Hukukunda Hakiki Şahıs ve Ehliyeti” başlıklı takdim çalışmasıyla doçent (1987), “Hukuk ve İslâm Hukuku I” başlıklı takdim çalışmasıyla profesör unvanını (1989) aldı.
Bir süre Tokat İmam Hatip Okulu’nda meslek dersleri öğretmeni ve müdür yardımcısı olarak görev yaptıktan sonra Konya İmam Hatip Okulu’na naklen atandı (1966). Aynı yıl içinde öğretim görevlisi olarak tayin edildiği Konya Yüksek İslâm Enstitüsü’nde müdür yardımcılığı görevinde de bulundu. Yeni açılan Samsun Yüksek İslâm Enstitüsü’ne müdür ve öğretim görevlisi olarak tayin edildi (1976). Konya Yüksek İslâm Enstitüsü’nün Selçuk Üniversitesi bünyesinde İlahiyat Fakültesi’ne dönüştüğü tarihten (1982) itibaren bu fakültede öğretim üyesi, dekan yardımcısı (1988-1993) ve dekan (1993-1996) olarak görev yaptı. 2006 yılında yaş haddinden emekliye ayrıldı.
Türkiye İmam Hatip Okulu Mezunlar Derneği (1958) ile Mânevî Değerleri Koruma ve İlim Yayma Cemiyeti’nin (1968) kurucuları arasında yer aldı. 1972’de kurulan Türk Anadolu Vakfı’nda uzun yıllar mütevelli heyeti başkanı olarak görev yaptı (1984-2002). Türkiye Diyanet Vakfı Mütevelli Heyet ikinci başkanlığı görevini üstlendi (1997-1999).
İlmî ve akademik çalışmaları İslâm hukuku alanında yoğunlaşmıştır.
Ebû Hanîfe: Hayatı ve İslâm Fıkhındaki Yeri (1986),
Hukuk ve İslâm Hukuku I-II (Konya 1989) alanıyla ilgili başlıca eserleridir. Ayrıca
Liseler İçin Din Bilgisi I-II (Ahmet Gürtaş ile birlikte, İstanbul 1968-70),
Ortaokullar İçin Din Bilgisi I-II (Ahmet Gürtaş ile birlikte, İstanbul 1976),
İmam-Hatip Liseleri İçin Arapça (Ahmet Gürtaş ve İsmet Ersöz ile birlikte, İstanbul 1976) gibi ders kitapları hazırlamıştır.
Güncelleme Tarihi: 30.07.2023