SEMİH CEYHAN - TDV İslâm Ansiklopedisi

SEMİH CEYHAN

Müellif toplam 38 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    İslam Tarihi ve Medeniyeti, Tasavvuf
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
KÖSTENDİLLİ ALİ ALÂEDDİN
Halvetî-Ramazânî şeyhi.
MA‘RİFİYYE
Rifâiyye-Sayyâdiyye tarikatının Seyyid Muhammed Fethu’l-Maârif’e (ö. 1240/1824) nisbet edilen kolu.
MESNEVÎ
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin (ö. 672/1273) tasavvuf anlayışını içeren İslâm kültürünün en önemli eserlerinden biri.
NİYÂS, İbrâhim b. Abdullah
Senegalli Ticânî şeyhi, Ticâniyye’nin İbrâhimiyye kolunun pîri.
PEDERSEN, Johannes
Danimarkalı şarkiyatçı.
RÂBİA el-ADEVİYYE
Basralı kadın sûfî.
REMİZ / 2. Bölüm: TASAVVUF
Dolaylı anlatım biçimlerini ifade eden bir terim.
REVŞENİYYE
Bâyezîd-i Ensârî’nin (ö. 980/1573) Afganistan’da başlattığı tasavvufî-siyasî hareket.
SÂDIK VİCDÂNÎ
Tarikat silsilelerine dair Tomar-ı Turuk-ı Aliyye adlı eseriyle tanınan müellif.
SALÂHÎ EFENDİ
Halvetî-Uşşâkī şeyhi, âlim ve şair.
SÂVÎ, Ahmed b. Muhammed
Halvetiyye’den Derdîriyye tarikatının Sâviyye kolunun kurucusu Mısırlı mutasavvıf ve fakih.
SÂVİYYE
Halvetiyye-Derdîriyye tarikatının Ahmed b. Muhammed es-Sâvî’ye (ö. 1241/1825) nisbet edilen bir kolu.
SELÂHADDÎN-i ZERKÛB
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin ilk halifesi.
SELÂVÎ, Ahmed b. Muhammed
Mağribli mutasavvıf, Sudan kadısı.
SEMÂ
Sûfînin zâhirî ve bâtınî şeyleri işitmesi anlamında bir tasavvuf terimi.
SEYYİD BURHÂNEDDİN
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin şeyhi.
SÜLEYMAN ŞEYHÎ
Nakşibendî-Müceddidî şeyhi, mutasavvıf-şair.
ŞEMS-i TEBRÎZÎ
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin sohbet şeyhi.
ŞEMSÜ’l-MAÂRİF
Ahmed b. Ali el-Bûnî’ye (ö. 622/1225) nisbet edilen havas ilimlerine dair eser.
ŞEYH YAVSÎ
Bayramî-Şemsî şeyhi, Şeyhülislâm Ebüssuûd Efendi’nin babası.
ŞUAYB ŞEREFEDDİN EFENDİ
Gülşenî-Sezâî şeyhi.
TAÇ / 2. Bölüm: TASAVVUF
Hükümdarlık alâmeti ve tarikat sembolü bir tür başlık.
TEBRÎZÎ, Celâleddin
Sühreverdiyye tarikatının Bengal’de yayılmasını sağlayan ilk mutasavvıflardan.
TECELLÎ / 1. Bölüm
Hakk’ın varlığının çeşitli mertebelerde zuhur etmesi, sâlikin keşf yoluyla bu zuhuru idrak etmesi anlamında tasavvuf terimi.
TECRÎD
Kulun Hakk’ın dışındaki her şeyden sıyrılması, Hakk’ın birliğini her şeyden soyutlaması anlamında tasavvuf terimi.
TELVÎN
Hakk’ın tecellîlerinin farklılaşması ile kulun halinin devamlı değişmesi anlamında bir tasavvuf terimi.
TİLİMSÂNÎ, Afîfüddin
Ekberiyye mektebine mensup sûfî müellif.
UBÛDİYYET
Zâhirî ve bâtınî açıdan Allah’a tam kulluğu ifade eden tasavvuf terimi.
ÜNS
Kulun Allah ile ülfet etmesi halini ifade eden bir tasavvuf terimi.
VAKİT
Sâlikin içinde bulunduğu andaki halini ifade eden tasavvuf terimi.
VÂRİD
Sâlikin kalbine ansızın gelen hal, ilham anlamında tasavvuf terimi.
VÂRİDÂT
Bedreddin Simâvî’nin (ö. 823/1420) tasavvufa dair Arapça eseri.
VECD
İradesi dışında sâlikin kalbine ansızın gelip beşerî vasıflarından soyutlanmasına yol açan hal anlamında bir tasavvuf terimi.
VÜSÛL
Sâlikin Hakk’a ulaşması anlamında bir tasavvuf terimi.
YAKAZA
Sâlikin mânen uyanık olması anlamında bir tasavvuf terimi.
YEŞİL, Şemseddin
Mutasavvıf, vâiz, yazar.
ZECCÂCÎ, Ebû Amr
İlk sûfîlerden.
ZÜHD / 1. Bölüm
Kulun Hakk’ın dışındaki her şeyi terketmesi anlamında bir tasavvuf terimi.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER