EYYÜP SAİD KAYA - TDV İslâm Ansiklopedisi

EYYÜP SAİD KAYA

Müellif toplam 22 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Fıkıh, Türk Tarihi ve Medeniyeti
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ERKAL, Mehmet
İslâm hukukçusu, akademisyen.
MÂLİKÎ MEZHEBİ
Dört büyük Sünnî fıkıh mezhebinden biri.
MÂZERÎ
Mâlikî fakihi, hadis ve kelâm âlimi.
el-MEBSÛT
Serahsî’nin (ö. 483/1090) Hanefî fıkhına dair eseri.
MEKHÛL b. EBÛ MÜSLİM
Tâbiîn fakihi.
MUALLÂ b. MANSÛR
Hanefî fakihi ve muhaddis.
MUHTASAR / 4. Bölüm: FIKIH
Bir eserin özet halinde kaleme alınmasından meydana gelen telif türü.
el-MUHTASAR
Halîl b. İshak el-Cündî’nin (ö. 776/1374) Mâlikî fıkhına dair eseri.
MUSTAFA EFENDİ, Bâlîzâde
Osmanlı şeyhülislâmı.
NÂDİRÜ’r-RİVÂYE
Hanefî mezhebi imamlarından nakledilen ikinci derecede kaynak değerine sahip rivayetlere ve bunları içeren metinlere verilen ad.
NEVÂZİL
Mezhep imamlarından sonra ortaya çıkmış fıkhî meseleler için kullanılan bir terim.
NÛH b. EBÛ MERYEM
Hanefî fakihi.
SÂLİM b. ABDULLAH b. ÖMER
Medineli tâbiî fakihi.
SİNAN EFENDİ
Osmanlı âlimi, Anadolu kazaskeri.
ŞERH / 4. Bölüm: FIKIH
İslâm dünyasında bir eserin daha geniş biçimde açıklanması amacıyla yazılmış kitapları ifade eden bir telif türü.
ŞEVKÂNÎ
Çok yönlü İslâm âlimi, müctehid.
TABAKAT / 4. Bölüm: FIKIH
İslâm telif geleneğinde, sahasında tanınmış şahsiyetlerin biyografilerini konu edinen telif türü.
TAKLİD
Bir âlimin görüşünü delilsiz kabul etmek anlamında fıkıh usulü terimi.
TELFÎK
Fıkhî bir meselenin hükmünü farklı mezheplerden seçilen unsurları bir araya getirerek oluşturma anlamında terim.
ZÂHİRÜ’r-RİVÂYE
Muhammed b. Hasan eş-Şeybânî (ö. 189/805) tarafından kaleme alınan ve Hanefî mezhebinin kuruluş dönemi temel görüşlerini ihtiva eden eserlerin ortak adı.
ZİMMET
İnsanın hak ve borçlarının varlık zemini anlamına gelen ve büyük ölçüde modern hukuktaki kişilik kavramına tekabül eden fıkıh terimi.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER