Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
MÂZERÎMâlikî fakihi, hadis ve kelâm âlimi.
el-MEBSÛTSerahsî’nin (ö. 483/1090) Hanefî fıkhına dair eseri.
el-MUHTASARHalîl b. İshak el-Cündî’nin (ö. 776/1374) Mâlikî fıkhına dair eseri.
NÂDİRÜ’r-RİVÂYEHanefî mezhebi imamlarından nakledilen ikinci derecede kaynak değerine sahip rivayetlere ve bunları içeren metinlere verilen ad.
NEVÂZİLMezhep imamlarından sonra ortaya çıkmış fıkhî meseleler için kullanılan bir terim.
ŞERH / 4. Bölüm: FIKIHİslâm dünyasında bir eserin daha geniş biçimde açıklanması amacıyla yazılmış kitapları ifade eden bir telif türü.
ŞEVKÂNÎÇok yönlü İslâm âlimi, müctehid.
TAKLİDBir âlimin görüşünü delilsiz kabul etmek anlamında fıkıh usulü terimi.
TELFÎKFıkhî bir meselenin hükmünü farklı mezheplerden seçilen unsurları bir araya getirerek oluşturma anlamında terim.
ZÂHİRÜ’r-RİVÂYEMuhammed b. Hasan eş-Şeybânî (ö. 189/805) tarafından kaleme alınan ve Hanefî mezhebinin kuruluş dönemi temel görüşlerini ihtiva eden eserlerin ortak adı.
ZİMMETİnsanın hak ve borçlarının varlık zemini anlamına gelen ve büyük ölçüde modern hukuktaki kişilik kavramına tekabül eden fıkıh terimi.