SALAHATTİN POLAT

Müellif toplam 31 madde veya madde bölümü telif etmiştir.

TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:

Hadis

Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri

ABDULLAH b. AHMED b. HANBEL
Ahmed b. Hanbel’in küçük oğlu ve önde gelen talebesi.

ABDURRAHMAN b. HÂRİS
Hz. Osman zamanında mushaf nüshalarının çoğaltılmasıyla görevlendirilen heyetin üyesi, tâbiî.

ABDURRAHMAN b. HASSÂN b. SÂBİT
Hz. Peygamber’in şairi Hassân b. Sâbit’in oğlu, şair tâbiî.

EBÂN b. OSMAN b. AFFÂN
Medine valisi, muhaddis tâbiî.

EBÛ ALİ en-NÎSÂBÛRÎ
Hadis hâfızı.

EBÛ SELEME el-MAHZÛMÎ
İslâm’a ilk giren ve Medine’ye ilk hicret eden sahâbîlerden biri.

FERD
Senedinin bir yerinde râvi sayısı teke düşen hadis için kullanılan terim.

el-FEVÂİDÜ’l-MECMÛA
Şevkânî’nin (ö. 1250/1834) mevzû hadislere dair eseri.

GAFLET
Hadis râvisinin zabt sıfatını yok eden kusurlardan biri.

GALAT
Râvinin zabt sıfatını yok eden kusurlardan biri.

GARÎB
Senedinin herhangi bir yerinde râvi sayısı bire düşen hadis.

İBN ULEYYE
Hadis hâfızı, fakih ve müfessir.

İBNÜ’s-SEKEN
Hadis hâfızı.

İBNÜ’t-TÜRKMÂNÎ, Alâeddin
Hanefî kādılkudâtı, muhaddis ve müfessir.

İBRÂHİM et-TEYMÎ
Muhaddis ve fakih tâbiî.

İRBÂD b. SÂRİYE
Sahâbî.

İSMÂİL b. AYYÂŞ
Hadis hâfızı.

İ‘TİBAR
Ferd veya garîb bir hadisin başka yollardan rivayet edilip edilmediğinin araştırılması anlamında hadis terimi.

KÂ‘B b. UCRE
Hakkında fidye âyeti nâzil olan sahâbî.

KA‘NEBÎ
Hadis hâfızı.

KECCÎ
Hadis hâfızı.

KELÂBÂZÎ, Ahmed b. Muhammed
Buhârî’nin râvilerine dair eseriyle tanınan hadis âlimi.

KIRAAT
Hadis alma (tahammül) yollarından biri.

LİKĀ
Öğrencinin hocası ile doğrudan görüşmesi anlamında hadis terimi.

el-MERÂSÎL
Ebû Dâvûd es-Sicistânî’nin (ö. 275/889) mürsel hadisleri ihtiva eden eseri.

MÜDEBBEC
Yaşları veya aynı hocalardan hadis almaları dolayısıyla akran olan râvilerin birbirinden hadis rivayet etmesi anlamında bir terim.

MÜNÂVELE
Hadis alma yollarından biri.

MÜRSEL
İsnadında, sahâbî olan râvisi veya diğer râvilerinden biri zikredilmeyen hadis.

MÜTÂBAAT
Ferd veya garîb olduğu sanılan bir hadisin başka isnadlarla nakledildiğinin ortaya çıkması anlamında hadis terimi.

REBÎ‘ b. HUSEYM
Muhaddis tâbiî, zâhid.

ŞÂHİD
Ferd veya garîb bir hadisin başka bir isnadla gelen rivayeti anlamında hadis terimi.