RÂVİ
Öğrendiği hadisi rivayet eden kimse anlamında terim.
RİCÂLÜ’l-HADÎS
Hadis ilminin, râvileri ve güvenilirlik derecelerini belirlemeye yarayan yan dalları için kullanılan bir terim.
KADH
Râviyi cerhetme; hadisin sıhhatini zedeleyen sebep anlamında bir terim.
ZABT
Râvinin hocasından öğrendiği hadisi başkasına rivayet edinceye kadar ezberinde saklaması anlamında hadis terimi.
MUADDİL
Bir râvi veya şahidin güvenilirliği konusunda bilgi veren âdil ve âlim kişi.
el-CERH ve’t-TA‘DÎL
İbn Ebû Hâtim er-Râzî’nin (ö. 327/938) hadis râvilerinin tenkidine dair eseri.
İBN EBÛ HÂTİM
el-Cerḥ ve’t-taʿdîl adlı eseriyle tanınan hadis hâfızı, müfessir ve fakih.
UKAYLÎ
Cerh ve ta‘dîl âlimi, muhaddis.
CÛZCÂNÎ, Ebû İshak
Hadis hâfızı, cerh ve ta‘dîl âlimi.
MEÇHUL
Kimliği veya kişiliği bilinmeyen râvi hakkında kullanılan hadis terimi.
MUHTELEFÜN FÎH
Güvenilirliği hakkında ihtilâf edilen râvi veya hadis anlamında terim.
MÜHMEL
Ayırt edici kimliği belirtilmeyen râvi anlamında hadis terimi.
ALÂ YEDEY ADL
Hadis ilminde cerhin üçüncü derecesindeki bir râvi hakkında kullanılan tenkit ifadesi.
MÜTKIN
Hadis rivayetinde dikkatli, titiz, sağlam ve güvenilir râvi veya muhaddis anlamında terim.
MÜTTEHEM
Adâlet yönünden kusurlu olmakla ve bilhassa yalancılıkla itham edilen râvi anlamında hadis terimi.
MESTÛR
İki veya daha fazla güvenilir râvisi bulunduğu halde adâlet bakımından durumu bilinmeyen râvi hakkında kullanılan bir terim.
KİZB
Râvinin adâlet sıfatına sahip olmadığını gösteren hadis terimi.
LEYYİN
Râvinin gevşek olduğunu ifade eden cerh terimi.
SADÛK
Râvinin genellikle güvenilir olduğunu ifade eden terim.
SÂKIT
Râvinin cerhini yahut sened ve metinden kelime düşmesini ifade eden bir hadis terimi.
TEŞEYYU‘
Râvinin cerhine sebep olan bid‘at kusurlarından biri.
HIYÂR
Ta‘dîlin dördüncü mertebesini belirten bir hadis terimi.
HÜCCET
Ta‘dîlin üçüncü derecesini gösteren hadis terimi.
ŞEYH
Ta‘dîlin en aşağı derecelerini ifade eden hadis terimi.
MUKĀRİBÜ’l-HADÎS
Rivayetleri sika muhaddislerin rivayetine yakın olan râvi anlamında ta‘dîl terimi.