HASAN KÂMİL YILMAZ

Müellif toplam 24 madde veya madde bölümü telif etmiştir.

TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:

İslam Sanatları, Tasavvuf, Türk Dili ve Edebiyatı

Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri

ABDÜLHALÎM MAHMÛD
Ezher şeyhi, mutasavvıf.

AÇIKBAŞ MAHMUD EFENDİ
Mutasavvıf-şair.

AKBIYIK SULTAN
II. Murad ve Fâtih devri şeyhlerinden.

AVN b. ABDULLAH
İlk devir âbidlerinden, muhaddis tâbiî.

AYYÂŞÎ
Faslı mutasavvıf, muhaddis ve fakih.

AZİZ MAHMUD HÜDÂYÎ
Celvetiyye tarikatının kurucusu, mutasavvıf, şair.

BANDIRMALIZÂDE TEKKESİ
İstanbul Üsküdar’da Hâşimî Âsitânesi olarak tanınan XVIII. yüzyıla ait bir Celvetî tekkesi.

BÂYEZÎD-i ENSÂRÎ
Afganistan’da Revşeniyye adlı Râfizî bir tarikatın kurucusu.

BEYYÛMÎ
Beyyûmiyye tarikatının kurucusu Mısırlı sûfî.

BİLÂL b. SA‘D
Tâbiîn nesli âbid, zâhid ve muhaddislerinden.

BURHÂNEDDİN KUTB-i ÂLEM
Sühreverdiyye tarikatının Buhâriyye kolu şeyhlerinden, Hintli mutasavvıf.

BUSTÂNÜ’l-ÂRİFÎN
Ebü’l-Leys es-Semerkandî’nin (ö. 373/983) ibadet, zühd ve ahlâka dair eseri.

BÜNDÂR b. HÜSEYİN
İlk dönem sûfîlerinden.

CELÂLEDDİN HÜSEYİN el-BUHÂRÎ
Celâliyye tarikatının kurucusu olarak kabul edilen Hindistanlı mutasavvıf.

CELVETİYYE
Bayramiyye tarikatının Aziz Mahmud Hüdâyî (ö. 1038/1628) tarafından kurulan bir kolu.

CEM‘
Sâlikin her şeyi Allah’tan bilerek halkı yok, hâlikı var görmesi hali anlamına gelen tasavvuf terimi.

CEZBE
Allah’ın kulu kendine çekip yaklaştırması anlamında bir tasavvuf terimi.

CÛIYYE
İlk devirlerde Şam bölgesindeki sûfîlere verilen lakap.

ESAD ERBÎLÎ
Nakşibendî-Hâlidî şeyhi.

HÂŞİM BABA
Celvetiyye tarikatının Hâşimiyye kolunun kurucusu.

HÂŞİMİYYE
Celvetiyye tarikatının Hâşim Baba’ya (ö. 1197/1783) nisbet edilen bir kolu.

HÜDÂYÎ KÜTÜPHANESİ
Üsküdar’da Aziz Mahmud Hüdâyî Külliyesi içinde iken tekkelerin kapatılmasından sonra Hacı Selim Ağa’ya taşınan kütüphane.

KİRAZOĞLU, Ömer
Yüksek mimar-mühendis, sanat tarihi hocası.

SÜHREVERDÎ, Şehâbeddin
Sühreverdiyye tarikatının kurucusu, müfessir ve muhaddis.