TDV İslâm Ansiklopedisi editörleri tarafından tespit edilen ilişkili maddeler aşağıda sunulmaktadır. Fakat, NAMAZ maddesi ile arasında alaka kurulabilecek ansiklopedi maddeleri bunlarla sınırlı olmayabilir.
İBADET
Kulun Allah’a karşı sevgi, saygı ve bağlılığını gösteren duygu, düşünce ve davranış biçimleri için kullanılan terim.
EHL-i SALÂT
Kâbe’ye doğru yönelerek namaz kılmanın farz olduğuna inanan değişik mezheplere bağlı bütün müslümanları ifade etmek için kullanılan bir tabir.
KIBLE
Başta namaz olmak üzere bazı ibadet ve davranışlarda yönelinen taraf, Kâbe.
ABDEST
Başta namaz olmak üzere bazı ibadet ve amellerin yerine getirilmesinden önce yapılan dinî temizlik.
HUŞÛ
Allah’a duyulan saygının gereği olarak başta namaz olmak üzere ibadetlerin edası sırasında sükûnet ve tevazu içinde bulunma anlamında terim.
TA‘DÎL-i ERKÂN
Namazın rükünlerini hakkıyla yerine getirme anlamında bir fıkıh terimi.
KAZÂ
Vakti içinde yerine getirilmeyen bir ibadetin, daha sonra ifa edilmesi anlamında fıkıh terimi.
İMAM
Önder, lider; cemaate namaz kıldıran kişi; devlet başkanı.
CEMAAT
Namazda imama uyanlar anlamına gelen fıkıh terimi.
CUMA
İslâmiyet’te büyük değer verilen haftalık toplu ibadetin yapıldığı gün ve o gün ifa edilen ibadet.
NAMAZGÂH
Açık havada namaz kılmaya mahsus yer.
HÂCET NAMAZI
Bir ihtiyacın giderilmesi veya arzulanan bir hususun yerine gelmesi için kılınan namaz.
VİTİR NAMAZI
Gece namazlarının sonuncusu olarak kılınan namaz.
EVVÂBÎN NAMAZI
Akşam namazından sonra veya kuşluk vaktinde kılınan nâfile namaz.
TAHİYYETÜ’l-MESCİD
Mescide girince kılınan nâfile namaz.
TERAVİH
Ramazan ayına mahsus olmak üzere yatsıdan sonra kılınan namaz.
TEHECCÜD
Yatsı namazının ardından fecre kadar geçen süre içinde uykudan kalkıp namaz kılma ve bu süre zarfında kılınan nâfile namaz, gece namazı.
TESBİH NAMAZI
Nâfile namazlardan biri.
SALÂTÜ’l-HAVF
Korku ve tehlike hallerinde farz namazların tek imama uyarak nöbetleşe kılınması anlamında fıkıh terimi.
AMEL-i KESÎR
Namazın mahiyetiyle bağdaşmayan bir fiilin namaz esnasında onu bozacak düzeyde oluşunu ifade eden terim.
SÜTRE
Namaz kılarken önünden geçilmesini engellemek için konan veya bu amaçla kendisine yönelinen engel anlamında fıkıh terimi.
SETR-i AVRET
Namazda ve namaz dışında dinen örtülmesi gereken yerleri örtme anlamında bir fıkıh terimi.
CELSE
Namazda iki secde arasındaki oturuş anlamında kullanılan terim.
CEM‘
Öğle ile ikindi ve akşam ile yatsı namazlarının birlikte kılınmasını ifade eden fıkıh terimi.
KIYAM
Namazda ayakta durmayı ifade eden fıkıh terimi.
KA‘DE
Namazın rükünlerinden biri.
KIRAAT
Namazın bir rüknü olarak kıyam halinde iken Kur’an okumayı ifade eden fıkıh terimi.
MÜNYETÜ’l-MUSALLÎ
Sedîdüddin el-Kâşgarî’nin (ö. 705/1305) namaza dair eseri.
REK‘AT
Namazın belirli unsurlardan oluşan her bir bölümü.
RÜKÛ
Namazın rükünlerinden biri.
SECDE
Namazın rükünlerinden biri.
SEHİV SECDESİ
Namazdaki bazı kusurları telâfi etmek için yapılan secde.
SELÂM
Namazdan çıkmak için başı sağa-sola çevirerek okunan dua cümlesi.
ZELLETÜ’l-KĀRÎ
Namazda okunan âyetlerde dil sürçmesi ve okuma hatası anlamında fıkıh terimi.
İKĀMET
Farz namazlardan önce namazın başlamak üzere olduğunu belirli sözlerle duyurmayı ifade eden terim.
ISKAT
Bir hak veya mükellefiyeti düşürme anlamında fıkıh terimi.
EDÂ
Dinî veya hukukî bir görevin yerine getirilmesi anlamında fıkıh terimi.
VAKİT
İbadetler ve hukukî işlemlerde sebep veya şart işlevi gören zaman unsuru.
TEŞEHHÜD
Namaz kılarken ka‘dede Tahiyyat duasını okuma anlamında fıkıh terimi.
CAMİ
Mİ‘RAC
Hz. Peygamber’in Mescid-i Harâm’dan Mescid-i Aksâ’ya, oradan da göğe yaptığı yolculuğu ifade eden terim.
