ZEYD b. ALİ
Hz. Hüseyin’in torunu, Zeydiyye mezhebinin imamı.
ŞÎA
Hz. Peygamber’in vefatından sonra devlet yönetiminin Hz. Ali’ye ve onun soyundan gelenlere ait olduğu düşüncesi etrafında birleşen çeşitli grupların ortak adı.
RÂFİZÎLER
Başlangıçta Zeyd b. Ali’den ayrılan ilk İmâmîler’e, daha sonra bütün Şiî fırkaları ile Şiî unsurları taşıyan bazı bâtınî gruplarına verilen isim.
ZEYDÎLER
Zeydîliğin Yemen’de kurulan kolu.
ZEYDÎLER
Taberistan, Deylem ve Gîlân’da hüküm süren bir devlet (864-1526).
RESSÎ
On yedinci Zeydî imamı, kelâm ve fıkıh âlimi.
İBNÜ’l-MURTAZÂ
Zeydiyye imamı ve âlimi.
EMÎR es-SAN‘ÂNÎ
Müctehid Zeydî âlimi.
ŞEVKÂNÎ
Çok yönlü İslâm âlimi, müctehid.
İMÂMET
Hz. Peygamber’in vefatından sonra İslâm toplumunun dinî ve siyasî liderliği görevi.
Zeydiyye'nin iltifat etmediği anlayış
MEHDÎLİK
MUHAMMED b. ABDULLAH el-MEHDÎ
Abbâsî Halifesi Mansûr’a karşı Medine’de isyan eden Ali evlâdının lideri.
el-MECMÛ‘
Zeydiyye mezhebinin imamı Zeyd b. Ali’ye (ö. 122/740) nisbet edilen fıkıh ve hadis mecmuası.
İMÂMİYYE
İmâmeti dinin esaslarından kabul eden, bazan Şîa ve İsnâaşeriyye ile eş anlamlı olarak kullanılan Şiî fırkaların ortak adı.
İSNÂAŞERİYYE
On iki imam sistemini benimseyen Şiî fırkası.
EHL-i BİD‘AT
Asr-ı saâdet’ten sonra ortaya çıkmış, şer‘î bir delile dayanmayan bazı inanç ve davranışları benimseyen gruplar anlamında bir tabir.
Çalışmalarını başta Zeydîlik, Nusayrîlik ve İsmâiliyye olmak üzere Şiî fırkaları üzerinde yoğunlaştıran şarkiyatı
STROTHMANN, Rudolf
Alman şarkiyatçısı.
el-BAHRÜ’z-ZEHHÂR
Mehdî-Lidînillâh Ahmed b. Yahyâ el-Murtazâ’nın (ö. 840/1437) Zeydî fıkhına dair eseri.
HÂDÎ-İLELHAK, Yahyâ b. Hüseyin
Yemen’de Zeydîler Devleti’nin kurucusu ve Zeydiyye mezhebinin önde gelen temsilcilerinden.
MÜTEVEKKİL-ALELLAH, Yahyâ Hamîdüddin
Yemen Zeydîleri’nin seksen yedinci imamı (1904-1918) ve bağımsız Yemen Emirliği’nin ilk hükümdarı (1918-1948).
MÜTEVEKKİL-ALELLAH, Yahyâ b. Şemseddin
Yemen Zeydî imamı ve fakihi.
MU‘TEZİLE
İtikadî meselelerin yorumunda akla ve iradeye öncelik veren kelâm mezhebi.