MEHMET DEMİRCİ

Müellif toplam 21 madde veya madde bölümü telif etmiştir.

TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:

Tasavvuf

Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri

AHSÂÎ
Şeyhiyye’nin kurucusu, Şîa kelâmcısı, muhaddis ve fakihi.

ARÛSİYYE
Şâzeliyye tarikatının Ebü’l-Abbas Ahmed b. Muhammed el-Arûs (ö. 868/1463-64) tarafından kurulan Kuzey Afrika kollarından biri.

DESÛKIYYE
Burhânüddin İbrâhim b. Ebü’l-Mecd Abdülazîz ed-Desûkī’ye (ö. 676/1277) nisbet edilen bir tarikat.

DESÛKĪ, İbrâhim b. Abdülazîz
Desûkıyye tarikatının kurucusu.

EBÛ SAÎD el-HARRÂZ
Fenâ ve bekā nazariyesinin kurucusu olarak bilinen mutasavvıf.

EBÛ TÜRÂB en-NAHŞEBÎ
Horasanlı ilk sûfîlerden.

EBÛ YA‘KŪB en-NEHRECÛRÎ
İlk devir sûfîlerinden.

FÎHİ MÂ FÎH
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin (ö. 672/1273) sohbetlerinden derlenen eseri.

HAK / 3. Bölüm: TASAVVUF
İslâm literatüründe çeşitli anlamlarda kullanılan bir terim.

HAKİKAT / 2. Bölüm: TASAVVUF
Çeşitli anlamlarda kullanılan felsefe ve tasavvuf terimi.

HAKÎKAT-i MUHAMMEDİYYE
Hz. Peygamber’in mânevî şahsiyetini ifade etmek için kullanılan tasavvuf terimi.

HAL
İlâhî bir lutuf olarak sâlikin kalbine gelen his ve bunun ruh ve bedenine yansıması anlamında bir tasavvuf terimi.

HASSÂN b. ATIYYE
İlk zâhid ve muhaddislerden.

HAYR en-NESSÂC
İlk dönem sûfîlerinden.

HAZRET
İlâhî veya kevnî herhangi bir hakikat ve bunun âlemdeki tecellileri anlamında bir tasavvuf terimi.

HİMMET
Velîlerde var olduğu kabul edilen olağan üstü irade gücü.

İBN ARRÂK, Muhammed b. Ali
Şâzeliyye tarikatının Arrâkıyye kolunun kurucusu.

İBN İSRÂİL
Mutasavvıf-şair.

İBNÜ’s-SEMMÂK, Ebü’l-Abbas
İlk dönem vâiz ve zâhidlerinden.

MÂLİK b. DÎNÂR
İlk zâhidlerden.

MUHAMMED b. FAZL el-BELHÎ
Horasanlı sûfî.