x
- "
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 0
- *
- -
- q
- w
- e
- r
- t
- y
- u
- ı
- o
- p
- ğ
- ü
- ,
- a
- s
- d
- f
- g
- h
- j
- k
- l
- ş
- i
- ABC
- z
- x
- c
- v
- b
- n
- m
- ö
- ç
- .
- ABC
- Boşluk
- Sil

« Madde sayfasına git

YAHUDİLİK ile İLİŞKİLİ MADDELER

Hz. Mûsâ’nın peygamberi olduğu ilâhî din.

İsrâiloğulları’na gönderilen ve kendisine Tevrat indirilen peygamber.

Kur’ân-ı Kerîm’de genellikle yahudiler ve hıristiyanlar için kullanılan tabir.

Kur’ân-ı Kerîm’de yahudilerin kutsal kitabına verilen ad.

Yahudilerin kutsal kitabına hıristiyanlarca verilen ad.

Yahudilik’te ibadet, din eğitimi ve cemaat işleri için ayrılan yer veya bina, havra.

İsrâiloğulları’na bazı işleri yapmanın yasaklandığı gün, yahudi kutsal günü.

İSRÂİL (Benî İsrâil)

Tevrat ve Kur’an’da Hz. Ya‘kūb’un (İsrâil) çocuklarına ve onların soyundan gelenlere verilen ad.

Hz. Mûsâ’ya Sînâ’da taş tabletler üzerine yazılı olarak verilen ilk ilâhî emirler.

Filistin’de bir yahudi devleti kurma amacıyla ortaya çıkan siyasî hareket.

Hz. Mûsâ’nın dinine mensup kimse.

Yahudi sözlü geleneğinin ve Rabbânî hukukunun temel eseri.

Ahd-i Atîk’te Tanrı’nın özel adı olarak geçen İbrânîce kelime.

Hz. Mûsâ’dan sonra peygamberlik yapan Benî İsrâil peygamberi.

Kitâb-ı Mukaddes’e göre Benî İsrâil peygamberlerinden olan kutsal kitap yazarlarından biri.

Milâdî VIII. yüzyılda Irak’ta doğan ve Tanah’ı dinî hükümlerin yegâne kaynağı olarak kabul eden yahudi mezhebi.

YAHUDİ HIRİSTİYANLIĞI

Yahudi kökenli olup yahudi dinine mensupken Hz. Îsâ’ya inananların temsil ettiği inanç sistemi.

Kur’ân-ı Kerîm’de yahudi din âlimi ve önderleri için kullanılan terim.

Yahudi dinî teşkilâtında bir unvan.

Kur’ân-ı Kerîm’de “yahudi din âlimleri” anlamında kullanılan bir tabir.

Osmanlı ve Cumhuriyet dönemlerinde yahudi cemaatini dinî açıdan temsil eden kurum.

Allah ile İsrâiloğulları arasındaki ahdin sembolü olan, on emirin yazılı bulunduğu levhaların muhafaza edildiği sandık.

ARZ-ı MEV‘ÛD

Allah’ın Hz. İbrâhim’e ve onun soyundan gelenlere vermeyi vaad ettiği yer için kullanılan terim.

Muhtelif dinlerde dünyanın sonuna doğru gelmesi beklenen kurtarıcının Yahudilik ve Hıristiyanlık’taki adı.

BEYTÜLMİDRÂS

Yahudilerin dinî eğitim ve öğretim yaptıkları yer.

Yahudilerin Beit ha-Mikdaş (Beytülmakdis) dedikleri mâbedden günümüze kalan ve kutsal kabul edilen duvar.

RE’SÜLCÂLÛT

İslâmî dönemde yahudileri devlet katında temsil eden cemaat lideri.

İsrâiloğulları’nın Kur’an’da adı geçen ilk kralı.

Osmanlı tebaasından olup dinî ve siyasî ideallerine daha rahat ulaşabilmek için İslâm’ı kabul etmiş görünen bir yahudi cemaati.

Akdeniz’in güneydoğu kıyısında bir devlet.

Yahudilerin atalarının bağlı olduğu Batı Sâmî kavimler topluluğu.

Yahudilerle benzer inanç ve ibadetlere sahip olan, ancak ayrı bir grup olarak varlığını sürdüren dinî-etnik topluluk.

Milâttan önce 605-562 yılları arasında hüküm süren, Yahuda Devleti’ni ortadan kaldırarak Kudüs’ü ve Süleyman Mâbedi’ni yakıp yıkan Bâbil kralı.

Her hakkı mahfuzdur. TDV İslâm Ansiklopedisi’nin her türlü telif hakkı TDV İslâm Araştırmaları Merkezi’ne ait olup 5846 sayılı Kanun hükümlerine tâbidir. TDV İslâm Ansiklopedisi internet sayfalarındaki yazıların bütün olarak elektronik ya da matbu bir ortamda yayımlanması yasaktır; ancak kaynak gösterilmesi (TDV İslâm Ansiklopedisi internet sitesinde yer aldığının ifade edilmesi) ve doğrudan aktif bağlantı verilmesi şartıyla yazılardan kısa bölümler iktibas edilebilir. TDV İslâm Ansiklopedisi internet sayfalarında yer alan resim, fotoğraf, grafik, çizim, cetvel vs. her türlü görüntü malzemesinin başka bir ortamda yayımlanması kesinlikle yasaktır.