Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ACEMAraplar’ın Arap olmayanlara ve özellikle İranlılar’a verdikleri isim.
AHSENÜ’t-TEVÂRÎHSafevîler devri tarihçi ve âlimlerinden Hasan-ı Rûmlû’nun (ö. 985/1577) kaleme aldığı Farsça umumi tarih.
ARAFÂTÜ’l-ÂRİFÎNTakī-i Evhadî’nin (ö. 1042/1632-33’ten sonra) Farsça şuarâ tezkiresi.
ÂRİF-i KAZVÎNÎİran Meşrutiyet İnkılâbı’nın millî şairi, bestekâr ve icracı.
BEDÂYİU’l-VEKĀYİ‘Zeynüddin Mahmûd-i Vâsıfî’nin (ö. 959/1552 [?]) özellikle yaşadığı yıllardaki Horasan ve Orta Asya’nın kültür hayatını yansıtan hâtırat mahiyetindeki Farsça eseri.
BERZÛNÂMEAtâî-yi Râzî’nin (ö. 491/1098) Farsça manzum kahramanlık destanı.
BOSTÂNİranlı büyük şair Sa‘dî’nin (ö. 691/1292) ünlü Farsça mesnevisi.
HEFT ÂSUMÂNÂgā Ahmed Ali’nin (ö. 1290/1873) Farsça mesneviler ve şairlerine dair tezkiresi.
MUHYÎ-yi LÂRÎManzum hac seyahatnâmesi niteliğindeki Fütûḥu’l-Ḥaremeyn adlı eseriyle tanınan İranlı şair.
TÂHİR VAHÎDSafevîler devri şairi, tarihçi ve devlet adamı.