Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
CÂİZE / 2. Bölüm: FIKIHSanat, edebiyat ve Osmanlı idarî teşkilâtında mükâfat, hediye anlamında kullanılan bir terim.
CEBELİRAHMEArafat vadisinde bulunan, eteğinde Hz. Peygamber’in vakfe yaptığı küçük dağ.
CELSENamazda iki secde arasındaki oturuş anlamında kullanılan terim.
CENÂBETBazı temel ibadetlerin yerine getirilmesine engel olan mânevî kirlilik hali, cünüplük.
CİMÂKadın ve erkek arasında cinsî münasebeti ifade eden fıkıh terimi.
CUMHURİslâmî literatürde bir ilim dalındaki âlimlerin çoğunluğunu ifade etmek üzere kullanılan terim.
EBTAHMekke ile Mina arasında bir yer.
EBÛ YÛSUFEbû Hanîfe’nin önde gelen talebesi, müctehid hukukçu ve ilk kādılkudât.
EDEBÜ’l-KĀDÎİslâm muhakeme hukukunun ve bu alanda yazılan eserlerin genel adı.
EF‘ÂL-i MÜKELLEFÎNDinen yükümlü sayılan insanların davranışları ve bunlarla ilgili hükümler anlamında fıkıh terimi.
EİMME-i ERBAADört Sünnî mezhebin kurucularını ifade eden bir tabir.
EMİRBir işin yapılmasının istendiğini ifade eden söz anlamında fıkıh usulü terimi.
EVZÂÎEvzâiyye mezhebinin kurucusu, fıkıh ve hadis âlimi.
FÂTIMA bint ESVEDHz. Peygamber zamanında hırsızlık yaptığı için cezalandırılan kadın sahâbî.
FETÂVÂ-yı FEYZİYYEŞeyhülislâm Seyyid Feyzullah Efendi’nin (ö. 1115/1703) fetvalarını bir araya getiren eser.
FİDYEEsaretten kurtulmak için veya yerine getirilmeyen yahut kusurlu olarak eda edilen bazı ibadetlerin telâfisi amacıyla ödenen bedel.
FİRÂSET / 2. Bölüm: FIKIHİnsanların, diğer varlık ve olayların iç yüzünü keşfetme, gelecek hakkında doğru tahminlerde bulunma melekesi anlamında bir terim ve bu konuyu ele alan ilim dalı.
HACERÜLESVEDKâbe’nin güneydoğu köşesine tavafın başlangıç noktasını belirlemek amacıyla yerleştirilen taş.
HAFÎMânaya delâleti açık olmakla birlikte hâricî bir sebepten dolayı kapsamındaki fertlerin bir kısmına delâletinde kapalılık bulunan lafız anlamında usûl-i fıkıh terimi.
HAREMMekke ve Medine şehirleriyle çevrelerindeki belirli bölgeler için kullanılan terim.
HARİMİhya edilen arazinin ve kamu mallarının hak sahipleri lehine hukukî koruma altına alınan çevresi anlamında İslâm hukuku terimi.
HEDYHac ve umre yapan kimselerin Harem sınırları içinde kestikleri kurban.
HİLMekke ve Medine haremlerinin dışında kalan bölge için kullanılan fıkıh terimi.
IZTIB‘İhramlı iken sağ omuzun açık bırakılması anlamında bir fıkıh terimi.
el-İHKÂMSeyfeddin el-Âmidî’nin (ö. 631/1233) fıkıh usulüne dair eseri.
İHRAMHac veya umre yapan kimseye normal durumlarda helâl olan bazı davranışların haram kılınması anlamında fıkıh terimi.
İHSÂRHac veya umre için ihrama girdikten sonra bunların tamamlanmasını engelleyen bir durumun ortaya çıkması anlamında fıkıh terimi.
İMÂMEYNHanefî mezhebinin kurucusu Ebû Hanîfe’nin iki talebesi için kullanılan bir tabir.
İSTİBRÂ ve İSTİNCÂAbdest bozduktan sonra yapılması gerekli temizliği ifade eden iki terim.
İSTİHÂREYapılması düşünülen bir işin Allah katında hayırlı olan şekliyle gerçekleşmesini isteme.
İSTİHÂZEHayız ve nifas halleri dışında kadınların döl yolundan kan gelmesini ifade eden fıkıh terimi.
İSTİMNÂCinsel ilişki dışında bir yolla tatmin olmayı ifade eden terim.
KILÂDEBir hayvanın hedy kurbanı olduğunu göstermek için boynuna takılan nişan, alâmet.
KUZAHMüzdelife’de vakfe yapılması müstehap olan bir tepe.
MAHREMBirbiriyle evlenmesi dinen yasaklanmış akraba anlamında fıkıh terimi.
MAKĀMÂT-ı ERBAAMescid-i Harâm’da dört büyük Sünnî mezhebin mensuplarına ayrı cemaatler halinde namaz kıldıran imamlara ait yerleri ifade eden tâbir.
Mİ‘CENEskiden Kâbe kapısı ile Rüknülırâkī arasında bulunan çukur.
MÎKĀTİhrama girilecek zaman ve yer anlamında fıkıh terimi.
SAFNamazda cemaatin yan yana düzgün biçimde sıralanmasını ifade eden fıkıh terimi.
SA‘YHac ve umre ibadetlerinde Safâ ile Merve tepeleri arasında yedi defa gidip gelmeyi ifade eden fıkıh terimi.
SEHİV SECDESİNamazdaki bazı kusurları telâfi etmek için yapılan secde.
SELÂMNamazdan çıkmak için başı sağa-sola çevirerek okunan dua cümlesi.
SİHÂKKadınlar arasındaki eşcinsel ilişki.
TAHÂRETTemizlik anlamında fıkıh terimi.
TAVAFKâbe’nin etrafında usulüne uygun biçimde dönmek anlamında fıkıh terimi.
TELBİYEİhrama girenlerin lebbeyk şeklinde başlayan zikir cümlelerini söylemesi.
TEN‘ÎMMekke’nin kuzeybatısında Kâbe’ye en yakın Harem sınırı.
TERVİYEHaccın rükünlerinden Arafat vakfesine çıkışın başlangıç vakti olan zilhicce ayının sekizinci günü.
x
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER