Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ÂŞIKKendisinin veya başkalarının şiirlerini saz eşliğinde çalıp söyleyen ve halk hikâyeleri anlatan saz şairi.
CEMKlasik Fars ve Türk edebiyatlarında çokça anılan efsanevî İran hükümdarlarından biri.
DEDE PAŞASon devir Nakşibendî-Hâlidî şeyhlerinden.
FERHAD ve ŞİRİNMesneviler ve halk hikâyeleriyle karagöz ve orta oyununda işlenmiş klasik aşk macerası.
HAMZANÂMEHz. Hamza’nın (ö. 3/625) menkıbevî hayatı etrafında oluşan halk hikâyelerinin genel adı.
HECE VEZNİTürk şiirinde çok eskiden beri kullanılan ve mısralardaki hece sayısının eşitliği esasına dayanan vezin.
HİMMET EFENDİBayramiyye-Şemsiyye tarikatının Himmetiyye kolunun kurucusu, mutasavvıf-şair.
İSFENDİYÂRİran tarihinde hak, kudret ve lutuf sembolü olarak yer alan efsanevî kahraman.
KOŞMAŞekil, konu ve ezgi özellikleri bulunan ve Türk halk edebiyatında en çok kullanılan nazım şekli.
KÖROĞLUBalkanlar’dan Doğu Türkistan’a, Güneybatı Anadolu’dan Sibirya’ya kadar uzanan Türk dünyasında hikâyeleri anlatılan ve okunan tarihî şahsiyet.
KUL MESUD Kelîle ve Dimne tercümesiyle tanınan XIV. yüzyıl şairi.
MÂNİAnonim Türk halk şiirinde bir nazım şekli.
ORTA OYUNUSahne, perde ve dekor kullanılmadan halkın arasında oynanan çok aktörlü, çalgılı, geleneksel Türk tiyatrosu.
OSMANLILAR / 16. Bölüm: Halk ŞiiriBatı Anadolu’nun kuzeyinde bir Türkmen beyliği olarak ortaya çıkıp üç kıtaya yayılan ve kurucusunun adıyla anılan Türk-İslâm dünyasında en uzun ömürlü devlet (1300-1922).
OZANİrticâlen şiir söyleyebilen saz şairi, âşık.
REDİFManzum eserlerde kafiyeyi oluşturan kelimenin son harfine eklenen harf, takı, kelime veya kelime grubu.
SEMÂİÂşık edebiyatında bir nazım şekli.
x
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER