ÖMER FARUK HARMAN - TDV İslâm Ansiklopedisi

ÖMER FARUK HARMAN

1950-2021
Müellif toplam 92 madde veya madde bölümü telif etmiştir.
TDV İslâm Ansiklopedisi’ne katkıda bulunduğu ilim dalları:
    Dinler Tarihi, İslam Felsefesi ve Ahlak, İslam Tarihi ve Medeniyeti, Türk Dili ve Edebiyatı, Türk Tarihi ve Medeniyeti
Müellifin özgeçmişi
Bilecik Söğüt’te doğdu (1950). İstanbul İmam-Hatip Okulu’ndan (1968) ve Pertevniyal Lisesi’nden (1969), daha sonra İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü’nden (1972) ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümü’nden (1973) mezun oldu. “Dinler Tarihi Açısından Şehristânî ve el-Milel ve’n-Nihal” adlı takdim teziyle İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü’ne öğretim üyesi oldu (1977). Enstitünün 1982 yılında Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ne dönüşmesinden sonra aynı adlı teziyle (danışman: Prof.Dr. Hikmet Tanyu) doktora unvanını aldı (1983). Aynı fakültede 1988 yılında doçent, 1994’te de profesör oldu.

Bir süre İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsü’nde kütüphane memuru olarak çalıştı (1974-1977). Önce dinler tarihi asistanı olarak akademik kadroya geçtiği bu enstitüde, ardından Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde uzun yıllar öğretim üyesi olarak görev yaptı ve buradan emekli oldu (1977-2017). 2005-2009 yılları arasında Diyanet İşleri Başkanlığı Paris Din Hizmetleri Müşavirliği görevinde bulundu. 2017 yılından itibaren İbn Haldun Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi’nde dinler tarihi öğretim üyesi olarak çalıştı.

4 Mart 2021’de İstanbul’da vefat etti ve Ümraniye Kocatepe Mezarlığı’na defnedildi.

Kuruluş aşamasından (1981-1982) itibaren TDV İslâm Ansiklopedisi çalışmalarına önemli katkıları oldu; Danışma Kurulu (1999-2000), Yönetim Kurulu (2003-2006) ve Ansiklopedi İnceleme Kurulu (2003-2006) üyeliklerinde bulundu. Müellif-redaktör ve Dinler Tarihi İlim Heyeti başkanı olarak ansiklopedi mutfağında bizzat hizmet verdi; 92 madde veya madde bölümü telif etti, çok sayıda maddenin ilmî redaksiyonunu yaptı. Bu hizmetleri sebebiyle Diyanet İşleri Başkanlığı’nın “Yüzyılın İslam Kültür Hizmeti Onur ve Hizmet Ödülleri” kapsamında hizmet ödülüne lâyık görüldü (2014).

İlmî ve akademik çalışmaları dinler tarihi alanında, özellikle de Yahudilik ve Kitâb-ı Mukaddes üzerinde yoğunlaşmakla birlikte İslâm ilimlerinin farklı alanlarında çok sayıda telif ve tercüme eser, kitap bölümü ve makale kaleme aldı.

“Metin Muhteva ve Kaynak Açısından Yahudi Kutsal Kitapları” (yayımlanmamış doçentlik takdim tezi, 1988), “Metin Muhteva ve Kaynak Açısından Barnaba İncili” (yayımlanmamış profesörlük takdim tezi, 1994), Türkiye’de Misyonerlik Faaliyetleri (ed. Ö. Faruk Harman, İstanbul 2004), “L’administration des cultes en Turquie” (L'administration des cultes dans les pays de l'Union Europeenne, ed. B. Basdevant-Gaudemet, Leuven 2008 içinde, s. 197-205), “Bir Disiplin Olarak Dinler Tarihi’nin Ortaya Çıkışı (Doğu-Batı)” (Türkiye’de Dinler Tarihi: Dünü, Bugünü, Geleceği, Ankara 2010 içinde, s. 23-48) ve Kudüs’ün Gizemli Tarihi (İstanbul 2016) bunlardan bazılarıdır. Ayrıca Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Araştırmaları Merkezi (İSAM) tarafından yayımlanan İlmihal I: İman ve İbadetler (İstanbul 1998, 2017) ve İlmihal II: İslâm ve Toplum (İstanbul 1999, 2017) adlı eseri hazırlayan heyet içinde yer aldı.
Güncelleme Tarihi: 05.03.2021
Müellifin telif ettiği maddeler veya madde bölümleri
ABDÜLAHAD DÂVÛD
Rahip iken müslüman olan ve Hıristiyanlığa reddiye yazan ilâhiyatçı.
AHD-i ATÎK
Yahudilerin kutsal kitabına hıristiyanlarca verilen ad.
ANAWATI, Georges Chehata
İslâm’la ilgili çok sayıda çalışması bulunan Mısırlı Dominiken rahibi.
ARİM
Kur’ân-ı Kerîm’de Sebe halkının cezalandırıldığı bildirilen büyük sel baskını sırasında yıkılan set, baraj.
ASÂ / 1. Bölüm: DİNLER TARİHİ
Çeşitli din ve kültürlerde kudret ve otorite ile dinî-sihrî gücün sembolü sayılan sopa, değnek.
ÂSAF b. BERAHYÂ
İslâmî kaynaklarda Hz. Süleyman’ın kâtibi veya veziri olduğu kaydedilen kişi.
ASHÂBÜ’r-RES
Kur’ân-ı Kerîm’de helâk edildikleri bildirilen eski bir kavim.
ÂSİYE
İslâm’a göre Firavun’un Hz. Mûsâ’ya iman etmiş olan eşi.
AZÎZ
Dinî görevlerini yerine getiren, nefsini terbiye edip dinî hayatta her türlü fedakârlığa katlanan ve çeşitli kerametler gösterdiğine inanılan kimselere kilise tarafından verilen unvan.
AZÎZ-i MISR
Mısır’ın ulusu, güçlüsü anlamında bir unvan.
BEL‘AM b. BÂÛRÂ
Tevrat’ta ve İslâm kaynaklarında, önceleri iyi bir mümin iken daha sonra Hz. Mûsâ ve kavmi aleyhine hile tertiplediği için cezalandırıldığı rivayet edilen kişi.
BUHTUNNASR
Milâttan önce 605-562 yılları arasında hüküm süren, Yahuda Devleti’ni ortadan kaldırarak Kudüs’ü ve Süleyman Mâbedi’ni yakıp yıkan Bâbil kralı.
CEHENNEM / 1. Bölüm
İnkârcıların ve günahkârların âhirette cezalandırılacakları yer.
el-CEVÂBÜ’l-FESÎH
Nu‘mân b. Mahmûd el-Âlûsî’nin (ö. 1317/1899) hıristiyan Abdülmesîh b. İshak el-Kindî’nin risâlesine reddiye olarak kaleme aldığı eseri.
DALÂLET / 1. Bölüm
Haktan yüz çevirip bâtıla yönelme, ilâhî buyruklara aykırı davranma anlamına gelen bir terim.
DÂNYÂL
Kitâb-ı Mukaddes’e göre Benî İsrâil peygamberlerinden olan kutsal kitap yazarlarından biri.
DÂVÛD
İsrâiloğulları’na gönderilen ve kendisine Zebûr verilen peygamber.
ELYESA‘
Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen peygamberlerden biri.
ENDÜLJANS
Hıristiyanlık’ta, işlenen günahlardan dolayı dünyada çekilecek cezanın belirli şartlar karşılığında kilise tarafından affedilmesi anlamında kullanılan terim.
EYYÛB / 1. Bölüm
Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen peygamberlerden biri.
FÂRÂN
İslâmî kaynaklara göre Mekke bölgesinin Ahd-i Atîk’teki adı.
FEYYÛMÎ, Saîd b. Yûsuf
Ortaçağ Babilonya Yahudiliği’nin tanınmış âlim ve yazarı, Ahd-i Atîk’in ilk Arapça mütercimi.
FİRAVUN / 1. Bölüm
Eski Mısır krallarının unvanı.
GÜNAH / 1. Bölüm
İlâhî emir ve yasaklara aykırı fiil ve davranışları ifade eden bir terim.
HÂBİL ve KĀBİL
Hz. Âdem ile Hz. Havvâ’nın ilk iki oğlu.
HAC / 1. Bölüm
Kutsal kabul edilen mekânları dinî maksatla ziyaret etme, İslâm’ın beş şartından biri.
HÂRÛN
Hz. Mûsâ’nın kardeşi, onun yardımcısı olarak İsrâiloğulları’na gönderilen peygamber.
HAVVÂ
İlk kadın, Hz. Âdem’in zevcesi ve insan neslinin annesi.
HİCR
Semûd kavminin yaşadığı kabul edilen bölge ve burada yer alan şehir.
HÛD
Kur’ân-ı Kerîm’de Âd kavmine gönderildiği bildirilen peygamber.
HÜBEL
İslâm’dan önce müşriklerce Kâbe’de bulundurulan putlardan biri.
HÜDHÜD
Kur’ân-ı Kerîm’de Hz. Süleyman kıssasıyla ilgili olarak zikredilen bir kuş.
İBRÂHİM / 1. Bölüm
Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslâm’ın müştereken kabul ettiği büyük peygamber.
İDRÎS
Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen peygamberlerden biri.
İLYÂS
Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen peygamberlerden biri.
İMRÂN
Kur’ân-ı Kerîm’de Hz. Meryem’in babasının adı.
İNCİL
Hz. Îsâ’ya verilen ilâhî kitabın Kur’an’daki adı.
İREM
Kur’an’da sözü edilen bir kabilenin veya yerleşim merkezinin adı.
ÎSÂ / 1. Bölüm
Kur’an’da adı geçen ve kendisine kutsal kitap İncil verilen peygamber.
İSHAK
Hz. İbrâhim’in oğlu, Kur’an’da adı geçen peygamberlerden biri.
İSMÂİL / 1. Bölüm
Hz. İbrâhim’in oğlu, Kur’an’da adı geçen bir peygamber.
İSRÂİL (Benî İsrâil)
Tevrat ve Kur’an’da Hz. Ya‘kūb’un (İsrâil) çocuklarına ve onların soyundan gelenlere verilen ad.
KÂHİN / 1. Bölüm
Gizli ilimleri bildiğini ve gaipten haber verdiğini ileri süren kişi.
KĀRÛN / 1. Bölüm
Zenginliğiyle tanınan, Hz. Mûsâ ve Hârûn’un şahsında Allah’ın emirlerine karşı çıktığı için cezalandırılan kişi.
KATOLİKLİK
İnanç ve ahlâk alanında papanın otorite kabul edildiği, Hıristiyanlığın en kalabalık cemaatini teşkil eden hıristiyan kilisesi/mezhebi.
KİTÂB-ı MUKADDES
Ahd-i Atîk ile Ahd-i Cedîd’den oluşan hıristiyan kutsal kitabı.
KONSİL
Katolik hıristiyan literatüründe dinî meseleleri tartışıp çözmek üzere bir araya gelen yüksek düzeydeki din adamları kuruluna verilen ad.
KUDÜS / 1. Bölüm
Üç ilâhî dinde de önemli bir yere sahip olan ve kutsal sayılan şehir.
LOKMAN / 1. Bölüm
Kur’an’da kendisine hikmet verildiği bildirilen, peygamberliği tartışmalı bir din büyüğü.
LÛT / 1. Bölüm
Kur’an’da adı geçen bir peygamber.
MEDYEN
Hz. Şuayb’ın peygamber olarak gönderildiği kavmin ve bu kavmin yaşadığı yerin adı.
MÉLANGES de l’INSTITUT DOMINICAIN d’ÉTUDES ORIENTALES du CAIRE
Kahire’de 1954 yılından beri yayımlanan ilmî dergi.
MÉLANGES de l’UNIVERSITÉ SAINT-JOSEPH
Beyrut Saint Joseph Üniversitesi tarafından çıkarılan dergi.
MEN ve SELVÂ
İsrâiloğulları’na çölde mûcizevî bir şekilde verilen iki temel yiyeceğin adı.
MERYEM
Hz. Îsâ’nın annesi.
MİLEL ve NİHAL
İslâmî literatürde dinler ve mezhepler tarihiyle ilgili eserlerin ortak adı.
el-MİLEL ve’n-NİHAL
Şehristânî’nin (ö. 548/1153) dinler, mezhepler ve felsefe tarihine dair eseri.
MÛSÂ
İsrâiloğulları’na gönderilen ve kendisine Tevrat indirilen peygamber.
NÛH
Büyük peygamberler arasında sayılan, kendisine inanmayan kavmi tûfan ile helâk edilen peygamber.
ON EMİR
Hz. Mûsâ’ya Sînâ’da taş tabletler üzerine yazılı olarak verilen ilk ilâhî emirler.
RÛHULKUDÜS / 1. Bölüm
Kur’ân-ı Kerîm’de Cebrâil için kullanılan bir isim.
SÂRE
Hz. İbrâhim’in hanımı ve İshak’ın annesi.
SÜLEYMAN / 1. Bölüm
Hz. Dâvûd’un oğlu, İsrâiloğulları’na gönderilen hükümdar-peygamber.
ŞEHRİSTÂNÎ / 1. Bölüm
el-Milel ve’n-niḥal adlı eseriyle tanınan Ortaçağ İslâm dünyasının en meşhur dinler tarihçisi.
TERCÜMAN, Abdullah
Papazken müslüman olan ve Hıristiyanlığa dair kaleme aldığı reddiyesiyle tanınan müellif.
TEŞBİH / 2. Bölüm: Diğer Dinlerde
Zâtı, sıfatları ve mâbud oluşu yönünden Allah ile yaratılmışlar arasında benzerlik kurma anlamında terim.
TÛFAN / 1. Bölüm
Hz. Nûh’un kavminin cezalandırılması için meydana gelen büyük su felâketi.
TUHFETÜ’l-ERÎB
Abdullah et-Tercümân’ın (ö. 832/1429) Hıristiyanlığa reddiye olarak kaleme aldığı eseri.
TÜBBA‘
Eski Yemen krallarının unvanı, Kur’an’da helâk edildiği bildirilen bir kavmin adı.
YÂFES
Tevrat’a göre Hz. Nûh’un üç oğlundan biri.
YAHUDİ HIRİSTİYANLIĞI
Yahudi kökenli olup yahudi dinine mensupken Hz. Îsâ’ya inananların temsil ettiği inanç sistemi.
YAHUDİLİK / 2. Bölüm: KUTSAL METİNLER ve DİNÎ LİTERATÜR
Hz. Mûsâ’nın peygamberi olduğu ilâhî din.
YAHUDİLİK / 3. Bölüm: İNANÇ ESASLARI
Hz. Mûsâ’nın peygamberi olduğu ilâhî din.
YAHUDİLİK / 5. Bölüm: MEZHEPLER ve DİNÎ GRUPLAR
Hz. Mûsâ’nın peygamberi olduğu ilâhî din.
YAHUDİLİK / 7. Bölüm: İSLÂM KAYNAKLARINDA YAHUDİLİK
Hz. Mûsâ’nın peygamberi olduğu ilâhî din.
YA‘KŪB / 1. Bölüm
Hz. İbrâhim’in torunu ve İsrâiloğulları’nın atası olan peygamber.
YED-i BEYZÂ / 1. Bölüm
Hz. Mûsâ’ya verilen mûcizelerden biri.
YEGŪS
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.
YEÛK
Kur’ân-ı Kerîm’de Nûh kavminin taptığı belirtilen ve Câhiliye döneminde de tapınılan putlardan biri.
YUHANNÂ ed-DIMAŞKĪ
Hıristiyan azizi, kilise babası ve teolog.
YÛNUS
Kur’ân-ı Kerîm’de adı geçen bir peygamber.
YÛSUF
Hz. Ya‘kūb’un oğlu, İsrâiloğulları’na gönderilen bir peygamber.
YÛŞA‘
Hz. Mûsâ’dan sonra peygamberlik yapan Benî İsrâil peygamberi.
ZÜLHALESA
İslâm öncesi Arap toplumundaki putlardan biri.
ZÜLKİFL
Kur’an’da adı geçen bir peygamber.
TDV İslâm Ansiklopedisi'nden rastgele bir madde okumak ister misiniz?
BAŞKA BİR MADDE GÖSTER